oktober 2014 archive

Dicht

Als een donderwolk schuift de grote man mijn blikveld binnen. Zijn ogen strak op het pad voor hem gericht. Twee herdershonden rennen nerveus om hem heen. Bij elk van de beesten hangt een rode, druipende tong uit de half geopende bek. 

Continue reading

Welkom terug, door Eva de Bruin

‘Papa, wat doe je nou?!’ Dit zijn de eerste en daarmee ook de enige woorden die ik uit kan brengen op de dag, precies vier jaar geleden, dat ik zijn veel te witte, naar zieke mensen ruikende ziekenhuiskamer binnenloop. Terwijl de naar zout smakende tranen over mijn wangen lopen aanschouw ik mijn vader. Hulpeloos, woordeloos, …

Continue reading

Ik en…

Vier jaar geleden hebben we elkaar ontmoet. Vanuit het niets verscheen jij in mijn leven. Vanaf dat moment heb ik geprobeerd je te ontwijken, af te stoten. Wanneer jij sprak stopte ik mijn vingers in mijn oren. Wanneer jij keek sloot ik mijn ogen, zag je niet staan. Wanneer jij je hand op mijn schouder …

Continue reading